000
συν ΦΠΑ
Ο Κορινθιακός είναι ένας από τους τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς της αρχαίας Ελλάδας, μετά το Δωρικό και τον Ιωνικό.
Ως ο ελαφρύτερος και ο πιο πλούσια διακοσμημένος εκ των τριών, είναι αυτός που παρουσιάζει την πλουσιότερη έκφραση της Αρχιτεκτονικής τελειότητας στην οποία έφθασαν οι αρχαίοι Έλληνες!
Στον ρυθμό αυτό, οι κίονες χαρακτηρίζονται από κιονόκρανο που αποτελείται από υψηλό έχινο ("κάλαθος"), το οποίο περιβάλλεται από σειρές φύλλων ακάνθης και έλικες στις τέσσερις γωνίες.
Μπορεί μάλιστα να θεωρηθεί ως η εξέλιξη του Ιωνικού ρυθμού λόγω αυτών των ελίκων.
Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, εφευρέτης του Κορινθιακού κιονόκρανου ήταν ο γλύπτης Καλλίμαχος.
Πηγή της έμπνευσής του ήταν ένα καλάθι που βρισκόταν στον τάφο ενός κοριτσιού στην Κόρινθο.
Το καλάθι περιείχε τα παιχνίδια της και στο πάνω μέρος σκεπαζόταν από μία τετράγωνη πλάκα.
Γύρω από το καλάθι είχαν φυτρώσει άκανθοι ακολουθώντας το σχήμα του.
Έτσι, σύμφωνα με τον μύθο, γεννήθηκε το κορινθιακό κιονόκρανο.
Ο πρώτος γνωστός Κορινθιακός κίονας βρισκόταν στον ναό του Επικούριου Απόλλωνα (420 π.Χ.) στις Βάσσες της Φιγάλειας και χτίστηκε από τον Ικτίνο, αρχιτέκτονα του Παρθενώνα.